Tutoring jest klasyczną metodą dydaktyczną opartą na indywidualnej relacji mistrz-uczeń, o elastycznych formach organizacji i zakorzenionej tradycji w najlepszych uniwersytetach i ośrodkach badawczych na świecie.

Jest to podejście spersonalizowane, interdyscyplinarne i holistyczne, uwzględniające różnorodność postaw i charakterów w kontakcie.

Podstawową zaletą tej metody – oprócz relacji człowieka z człowiekiem – jest wzajemne oddziaływanie i rozwój umiejętności takich jak: samodzielne myślenie, trafne definiowanie własnych potrzeb i określanie realnych celów, umiejętność identyfikacji i rozwijania własnego potencjału, budowanie systemu wartości wyznawanych i realizowanych na uczelni silnie zakorzenionej w mieście, regionie i kraju.

Metoda tutoringu charakteryzuje się bogatym wachlarzem interdyscyplinarnych narzędzi, które można wykorzystać w procesie kształtowania społecznego odbioru nauki.